OCHRONA ŚRODOWISKA

Uprawnienia społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska

Zakładanie i rejestracja spółek + obsługa prawna + obsługa księgowa (Poznań)

Zadzwoń i sprawdź naszą ofertę, tel. (061) 86-888-48

Art. 63 Konstytucji RP: Każdy ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym, własnym lub innej osoby z jej zgodą do organów władzy publicznej oraz do organizacji i instytucji społecznych w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresy administracji publicznej. Tryb rozpatrywania petycji, wniosków i skarg określa ustawa.

Art. 31 (U) prawo ochrony środowiska: każdy ma prawo składania uwag i wniosków w postępowaniu prowadzonym z udziałem społeczeństwa.

każdy- każdy podmiot działający w społeczeństwie, a więc zarówno osoba fizyczna, jak i jednostka organizacyjna, zarówno mająca osobowość prawną, jak i będąca tylko formą legalnego organizowania działalności gospodarczej lub zróżnicowanej dział. społecznej.

Art.32 ustawy: przed wydaniem decyzji wymagającej udziału społeczeństwa organ administracji właściwy do ich wydania, wszczynając postępowanie:

1). Podaje do publicznej wiadomości info o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie danych o wniosku o wydanie decyzji oraz o możliwości składania uwag i wniosków w terminie 21 dni od daty podania do publicznej wiadomości, wskazując jednocześnie miejsce ich składania

2). Może przeprowadzić rozprawę administracyjną , otwartą dla społeczeństwa,

3). Rozpatruje zgłoszone uwagi i wnioski.

2. org. adm. właściwy do wydania decyzji podaje do publicznej wiadomości info o zamieszczeniu w publicznym dostępnym wykazie danych o dec.ch wymagających udziału społeczeństwa, w trybie określonym w niniejszym dziale.

3. w przypadku o którym mowa w ust.1 pkt1 i ust. 2 podanie do publicznej wiadomości powinno nastąpić także poprzez zamieszczenie info na stronie internetowej organu właściwego do wydania decyzji, jeśli organ ten prowadzi taką stronę.

Podanie do publicznej wiadomości następuje poprzez ogłoszenie w miejscowej prasie albo w inny sposób zwyczajowo przyjęty- jest to pierwsza czynność procedury udziału społeczeństwa. Umieszczenie danych następuje po wszczęciu postępowania. Powiadamia się również o jego wyniku ( wydaniu decyzji i jej treści).

Zapoznanie się z wnioskiem w sprawie wydania decyzji oraz towarzyszącą dokumentacją następuje przez instytucję publicznie dostępnego wykazu. Oznacza to dostęp bez opłaty za wyszukiwanie informacji.

Termin 21 dni dotyczy składania uwag i wniosków, a nie chęci uczestniczenia org. ekologicznych w postępowaniu na prawach strony. Brak jest bowiem terminu, w którym org. ekologiczna ma wystąpić z takim żądaniem. Może wystąpić w każdym momencie postępowania.

Złożenie uwag i wniosków nie wszczyna postępowania, a składający je podmiot nie staje się strona, ani tez uczestnikiem na prawach strony. Przed wydaniem decyzji organ obowiązany jest rozpatrzyć uwagi i wnioski.

Rozprawa administracyjna – zgodnie z art. 89 kpa- w każdym przypadku, gdy zapewni to przyśpieszenie lub uproszczenie postępowania, bądź osiągnięcie celu wychowawczego, albo gdy wymaga tego przepis prawa. Do udziału winny zostać wezwane m.in. org. społeczne ( ekologiczne) jeżeli ich udział jest uzasadniony ze względu na jej przedmiot.

Art. 33- 39 ustawy prawo ochrony środowiska:

org. ekologiczne, które zgłosiły chęć uczestnictwa w określonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa i złożyły uwagi lub wnioski w ramach tego postępowania uczestniczą w tym postępowaniu na prawach strony. Zgłoszenie chęci uczestnictwa powinno nastąpić równocześnie ze złożeniem uwag lub wniosków. Zgłoszenie chęci uczestnictwa po złożeniu uwag lub wniosków nie uwzględnia się.
Do uwag i wniosków zgłaszanych w postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa przepisów kpa dotyczących skarg i wniosków nie stosuje się.
org. ekologiczne, jednostki pomocnicze samorządu gminnego, samorząd pracowniczy, jednostki ochotniczych straży pożarnych oraz związki zawodowe mogą współdziałać w dziedzinie ochrony środowiska z organami administracji..
związki zawodowe i samorządy pracownicze mogą powoływać zakładowe komisje ochrony środowiska oraz społecznych inspektorów ochrony srodowiska
org. społeczne mogą występować do właściwych organów administracji o zastosowanie środków zmierzających do zaprzestania reklamy lub innego rodzaju promocji towaru lub usługi jeżeli reklama ta lub inny rodzaj promocji są sprzeczne z art. 80- tzn. zawierającej treści propagujące model konsumpcji sprzeczny z zasadami ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Z przepisu tego mogą korzystać nie tylko org. ekologiczne, ale org. społeczne- czyli także te, których statutowe cele nie są związane z ochroną przyrody.

Org. ekologiczne ( nie społeczne) mają prawo wystąpić do sądu z powództwem cywilnym zakazującym reklamy sprzecznej z zasadami ochrony środowiska.

Linki sponsorowane

DORADCA PODATKOWY * BIURO RACHUNKOWE
Usługi księgowe, kadry i płace, obsługa prawna

ul. Grunwaldzka 38A/5, Poznań

tel. (061) 86-888-05

Środki finansowo-prawne ochrony środowiska

Zakładanie i rejestracja spółek + obsługa prawna + obsługa księgowa (Poznań)

Zadzwoń i sprawdź naszą ofertę, tel. (061) 86-888-48

Zasady ogólne

Zgodnie z art. 272 ustawy Prawo ochrony środowiska środki finansowo-prawne ochrony środowiska stanowią w szczególności:

opłata za korzystanie ze środowiska;
administracyjna kara pieniężna;
zróżnicowane stawki podatków i innych danin publicznych służące celom ochrony środowiska.

Ad. 1

Opłata za korzystanie ze środowiska jest ponoszona za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, za pobór wód oraz za składowanie odpadów.

Ad. 2

Administracyjna kara pieniężna jest ponoszona za przekroczenie lub naruszenie warunków korzystania ze środowiska ustalonych decyzją w zakresie wskazanym w pkt. Ad.1, a także w zakresie magazynowania odpadów i emitowania hałasu do środowiska. Przepisy ustawy o ochronie przyrody i przepisy ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz innych ustaw określają odrębne przypadki i zasady ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych.

Ad. 3

Stawki podatków i innych danin publicznych powinny być różnicowane, z uwzględnieniem celów służących ochronie środowiska. Stawki podatku akcyzowego powinny być kalkulowane w szczególności tak, aby zapewnić niższą cenę rynkową paliw wskazanych w ustawie. .

Szczegółowe zasady dotyczące opłat korzystanie ze środowiska i kar pieniężnych

Do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych są obowiązane, co do zasady podmioty korzystające ze środowiska. Jeżeli obowiązek poniesienia opłaty jest związany z eksploatacją instalacji, podmiotem obowiązanym do poniesienia opłat z tytułu emisji jest prowadzący instalację. Jeśli natomiast obowiązek poniesienia opłaty jest związany z poborem wody zobowiązanym jest użytkownik urządzenia wodnego. W razie składowania lub magazynowania odpadów podmiotem korzystającym ze środowiska, obowiązanym do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych, jest, co do zasady posiadacz odpadów w rozumieniu przepisów ustawy o odpadach.

Podmiot korzystający ze środowiska bez uzyskania wymaganego pozwolenia lub innej decyzji ponosi opłatę podwyższoną za korzystanie ze środowiska. W razie korzystania ze środowiska z przekroczeniem lub naruszeniem warunków określonych w pozwoleniu lub innej decyzji podmiot korzystający ze środowiska ponosi, oprócz opłaty, administracyjną karę pieniężną.

Opłaty za korzystanie ze środowiska podmiot korzystający ze środowiska wnosi na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska. Opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, wynikające z eksploatacji urządzeń, wnosi się na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce rejestracji podmiotu korzystającego ze środowiska.

Administracyjne kary pieniężne podmiot korzystający ze środowiska wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, który wydał dec. w przedmiocie wymierzenia kary.

Wpływy z tytułu opłat i kar stanowią przychody odpowiednich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

Do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa albo wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.

Postępowanie w przedmiocie opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych wszczyna się z urzędu albo na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska, którego dotyczy opłata albo kara.

Podmiot korzystający ze środowiska ustala we własnym zakresie wysokość należnej opłaty i wnosi ją na rachunek właściwego urzędu marszałkowskiego. Opłatę ustala się według stawek obowiązujących w okresie, w którym korzystanie ze środowiska miało miejsce. Podmiot korzystający ze środowiska wnosi opłatę do końca miesiąca następującego po upływie każdego półrocza. Podmiot korzystający ze środowiska w tym samym terminie przedkłada marszałkowi województwa wykaz zawierający informacje i dane będące podstawą ustalenia wysokości opłat.

Nie wnosi się opłat z tytułu korzystania ze środowiska których półroczna wysokość wnoszona na rachunek urzędu marszałkowskiego nie przekracza 400 zł., przy czym sejmik województwa może, w drodze aktu prawa miejscowego, uchwalić podwyższenie tej kwoty maksymalnie do 50 %.

W ustawie określone zostały górne jednostkowe stawki opłat, przy czym z mocy art. 291 ustawy stawki te z dniem 1 stycznia każdego roku podlegają podwyższeniu w stopniu odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w formie komunikatu, w Monitorze Polskim, za rok poprzedni; minister właściwy do spraw środowiska, nie później niż w terminie do dnia 31 października każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Monitorze Polskim maksymalną wysokość stawek opłat na następny rok, uwzględniając wyżej wskazaną zasadę.

Ustawa przewiduje również sytuacje, gdy podmiot ponosi opłaty podwyższone. Dla przykładu podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone o 500 % w przypadku braku wymaganego pozwolenia na wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów albo pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, zaś podmiot korzystający ze środowiska w przypadku pozbycia się odpadów do wód ponosi opłatę podwyższoną w wysokości 100-krotnej jednostkowej stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku.

Ustawa zawiera także zwolnienia z obowiązku wnoszenia opłat. Zwolniony z opłat jest dla przykładu pobór wody na określone w ustawie cele (na potrzeby energetyki wodnej przy spełnieniu pewnych warunków, na potrzeby chowu lub hodowli ryb na potrzeby nawadniania wodami powierzchniowymi użytków rolnych i gruntów leśnych). Zwolnione z opłat jest wprowadzanie do ziemi lub wód, ścieków i wody w sytuacjach określonych w art. 296 ustawy. Zwolnione z opłaty za składowanie odpadów jest umieszczanie na składowisku odpadów wydobytych ze składowiska lub zwałowiska niespełniającego wymagań ochrony środowiska.

Administracyjne kary pieniężne wymierza w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, mówiąc ogólnie za przekroczenia parametrów i warunków określonych w pozwoleniu i innych dec.ch środowiskowych wydanych podmiotowi.

Wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdza przekroczenie lub naruszenie na podstawie kontroli lub pomiarów prowadzonych przez podmiot korzystający ze środowiska, obowiązany do dokonania takich pomiarów. O stwierdzeniu przekroczenia lub naruszenia na podstawie kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w terminie 21 dni od wykonania pomiarów, zawiadamia podmiot korzystający ze środowiska, przekazując mu wyniki pomiarów.

Po stwierdzeniu przekroczenia lub naruszenia, na podstawie kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska wydaje dec. ustalającą wymiar kary biegnącej. W decyzji ustalającej wymiar kary biegnącej określa się: wielkość stwierdzonego przekroczenia lub naruszenia odpowiednio w skali doby albo godziny, wymiar kary biegnącej oraz termin, od którego kara biegnąca będzie naliczana, jako odpowiednio dzień albo pełną godzinę zakończenia wykonywania pomiarów, pobrania próbek albo dokonania innych ustaleń stanowiących podstawę stwierdzenia przekroczenia lub naruszenia.

Kara biegnąca jest naliczana, co do zasady do czasu stwierdzenia zmiany wielkości przekroczenia lub naruszenia.

Wojewódzki inspektor ochrony środowiska podejmuje, na podstawie ostatecznych decyzji określających wymiar kary biegnącej, dec. o wymierzeniu kary:

1) za okres do ustania przekroczenia lub naruszenia - po stwierdzeniu z urzędu lub na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska, że przekroczenie lub naruszenie ustało, albo

2) za okres do dnia 31 grudnia każdego roku, jeżeli do tego dnia przekroczenie lub naruszenie nie zostało usunięte.

Karę wymierza się w wysokości 10-krotnej wielkości jednostkowej stawki opłat za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza oraz za pobór wód. Za składowanie odpadów z naruszeniem warunków dotyczących rodzaju i sposobów składowania odpadów, określonych w decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska, lub magazynowanie odpadów z naruszeniem decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów wymierza się karę w wysokości 0,1 jednostkowej stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku za każdą dobę składowania.

Górne jednostkowe stawki kar są określone w ustawie i są waloryzowane w ten sam sposób w jaki waloryzowane są stawki opłat.

Odraczanie, zmniejszanie oraz umarzanie opłat i kar

Organem właściwym w sprawach odraczania terminu płatności opłaty za korzystanie ze środowiska (podwyższonej), a także jej zmniejszania i umarzania jest marszałek województwa, a w sprawach administracyjnych kar pieniężnych wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

Termin płatności opłaty za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnej kary pieniężnej odracza się na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska obowiązanego do ich uiszczenia, jeżeli realizuje on terminowo przedsięwzięcie, którego wykonanie zapewni usunięcie przyczyn ponoszenia podwyższonych opłat albo kar w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia złożenia wniosku.

Termin płatności opłaty za korzystanie ze środowiska oraz płatności administracyjnej kary pieniężnej odracza się także na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska obowiązanego do jej uiszczenia, jeżeli przedsięwzięcie, którego wykonanie zapewni usunięcie przyczyn ponoszenia podwyższonych opłat lub administracyjnych kar pieniężnych, ujęte jest w krajowym programie oczyszczania ścieków komunalnych.

Odroczenie terminu płatności może dotyczyć części albo całości opłaty lub kary. Odroczenie może objąć opłaty najwyżej w części, w jakiej przewyższa ono kwotę opłaty, jaką ponosiłby podmiot korzystający ze środowiska w przypadku, gdyby posiadał pozwolenie albo inną wymaganą dec..

Termin płatności może być odroczony wyłącznie na okres niezbędny do zrealizowania przedsięwzięcia, którego wykonanie zapewni usunięcie przyczyn ponoszenia podwyższonych opłat albo kar.

Wniosek o odroczenie terminu płatności opłaty albo kary powinien zostać złożony do właściwego organu przed upływem terminu, w którym powinny być one uiszczone. Złożenie wniosku o odroczenie terminu płatności opłat nie zwalnia z obowiązku ich uiszczenia w części, w jakiej nie mogą podlegać odroczeniu.

W przypadku gdy terminowe zrealizowanie przedsięwzięcia będącego podstawą odroczenia płatności usunęło przyczyny ponoszenia opłat i kar, właściwy organ, w drodze decyzji, orzeka o zmniejszeniu odroczonych opłat albo kar o sumę środków własnych wydatkowanych na realizację przedsięwzięcia (jeżeli odroczenie dotyczy przedsięwzięcia służącego realizacji zadań własnych gminy, do środków własnych wlicza się także środki pochodzące z budżetu gminy).

Jeżeli przedsięwzięcie będące podstawą odroczenia płatności nie zostanie zrealizowane w terminie, właściwy organ stwierdza, w drodze decyzji, obowiązek uiszczenia odroczonych opłat albo kar wraz z określonymi w przepisach działu III ustawy - Ordynacja podatkowa odsetkami za zwłokę naliczanymi za okres odroczenia. Właściwy organ może wydać wskazaną dec. także przed upływem terminu odroczenia w razie stwierdzenia, że przedsięwzięcie będące podstawą odroczenia nie jest realizowane zgodnie z harmonogramem.

Linki sponsorowane

DORADCA PODATKOWY * BIURO RACHUNKOWE
Usługi księgowe, kadry i płace, obsługa prawna

ul. Grunwaldzka 38A/5, Poznań

tel. (061) 86-888-05

Wprowadzanie do środowiska substancji lub energii

Zakładanie i rejestracja spółek + obsługa prawna + obsługa księgowa (Poznań)

Zadzwoń i sprawdź naszą ofertę, tel. (061) 86-888-48

Pozwolenia na wprowadzanie do środowiska substancji lub energii, zgodnie z art. 180 ustawy Prawo ochrony środowiska, wymaga, jeżeli tak stanowi przepis prawa, eksploatacja instalacji powodująca:

wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza,
wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi,
wytwarzanie odpadów.

Zgodnie z art. 152 ust 1 ustawy, instalacja, z której emisja nie wymaga pozwolenia, mogąca negatywnie oddziaływać na środowisko, podlega zgłoszeniu organowi ochrony środowiska

Organ ochrony środowiska może udzielić następujących rodzajów pozwoleń:

pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza,
pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi,
pozwolenia na wytwarzanie odpadów oraz
pozwolenia zintegrowanego (patrz uwagi niżej)..

Organem ochrony środowiska właściwym do wydania pozwolenia, co do zasady jest starosta. Wojewoda (a od 2008 r. Marszałek Województwa) jest właściwy w sprawach, w których chodzi o wydanie pozwolenia między innymi na wprowadzanie do środowiska substancji lub energii z terenów zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest obowiązkowe oraz z terenów zamkniętych, czyli terenów, a w szczególnych przypadkach obiektów budowlanych lub ich części, dostępnych wyłącznie dla osób uprawnionych oraz wyznaczony w sposób określony w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Pozwolenie organ wydaje w drodze decyzji. O wygaśnięciu, cofnięciu oraz ograniczeniu pozwolenia orzeka organ właściwy do wydania pozwolenia.

Pozwolenie wydaje się na wniosek prowadzącego instalację. Pozwolenie może być wydane również na wniosek zainteresowanego uzyskaniem tytułu prawnego do instalacji lub jej oznaczonej części oraz na wniosek podmiotu podejmującego realizację nowej instalacji.

Ustawa szczegółowo określa elementy, które winien zawierać wniosek oraz załączniki, jakie należy do niego dołączyć. Stronami postępowania o wydanie pozwolenia są prowadzący instalację oraz, jeżeli w związku z eksploatacją instalacji utworzono obszar ograniczonego użytkowania, władający powierzchnią ziemi na tym obszarze.

Organ właściwy do wydania pozwolenia ma prawo odmówić jego wydania wyłącznie, jeżeli są spełnione warunki wyraźnie wskazane w art. 186 ustawy (np. eksploatacja instalacji powodowałaby przekroczenie dopuszczalnych standardów emisyjnych lub powodowałaby przekroczenie standardów jakości środowiska).

Jeżeli przemawia za tym szczególnie ważny interes społeczny związany z ochroną środowiska, a w szczególności z zagrożeniem pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach, w pozwoleniu może być ustanowione zabezpieczenie roszczeń z tytułu wystąpienia negatywnych skutków w środowisku. Zabezpieczenie może mieć formę depozytu, gwarancji bankowej lub polisy ubezpieczeniowej. Jeżeli zostało ustanowione zabezpieczenie, eksploatacja instalacji jest dozwolona dopiero po jego wniesieniu.

Pozwolenie jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat.

Pozwolenie określa:

rodzaj i parametry instalacji istotne z punktu widzenia przeciwdziałania zanieczyszczeniom,
wielkość dopuszczalnej emisji w warunkach normalnego funkcjonowania instalacji, nie większą niż wynikająca z prawidłowej eksploatacji instalacji, dla poszczególnych wariantów funkcjonowania (nie dotyczy pozwolenia na wytwarzanie odpadów),
maksymalny dopuszczalny czas utrzymywania się uzasadnionych technologicznie warunków eksploatacyjnych odbiegających od normalnych, w szczególności w przypadku rozruchu i wyłączenia instalacji, a także warunki wprowadzania do środowiska substancji lub energii w takich przypadkach (nie dotyczy pozwolenia na wytwarzanie odpadów),
jeżeli ma to wpływ na określenie wymagań ochrony środowiska: wymagany termin zakończenia eksploatacji instalacji, a także dopuszczalny łączny czas dalszej eksploatacji instalacji oraz sposób dokumentowania czasu tej eksploatacji,
źródła powstawania albo miejsca wprowadzania do środowiska substancji lub energii;
termin, od którego jest dopuszczalna emisja, kiedy pozwolenie jest wydawane na wniosek podmiotu podejmującego realizację nowej instalacji.
Pozwolenie może określać, o ile przemawiają za tym szczególne względy ochrony środowiska również inne kwestie, wskazane w art. 188 ust 3 ustawy (np. sposób postępowania w razie zakończenia eksploatacji instalacji).
Zainteresowany nabyciem tytułu prawnego do całej instalacji może złożyć wniosek o przeniesienie na niego praw i obowiązków wynikających z pozwoleń dotyczących tej instalacji. Przeniesienie praw i obowiązków jest możliwe tylko wtedy, gdy nabywca daje rękojmię prawidłowego wykonania tych obowiązków. Przeniesienie lub odmowa przeniesienia praw i obowiązków następuje w drodze decyzji. Nabywca przejmuje wszystkie obowiązki ciążące w związku z eksploatacją instalacji na poprzednio prowadzącym instalację, wynikające z pozwolenia i przepisów ustawy oraz ustawy - Prawo wodne i przepisów ustawy o odpadach.
Wygaśnięcie, cofnięcie i ograniczenie pozwolenia
Postępowanie w przedmiocie wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia wszczyna się z urzędu albo na wniosek prowadzącego instalację lub zainteresowanego jej nabyciem.
Pozwolenie wygasa:

po upływie czasu, na jaki zostało wydane,
jeżeli podmiot przestał być prowadzącym instalację w rozumieniu ustawy lub z innych powodów pozwolenie stało się bezprzedmiotowe,
na wniosek prowadzącego instalację,
jeżeli prowadzący instalację nie rozpoczął działalności objętej pozwoleniem w terminie dwóch lat od dnia, w którym pozwolenie stało się ostateczne,
jeżeli prowadzący instalację nie prowadził działalności objętej pozwoleniem przez dwa lata,

w przypadku, o którym mowa w art. 229 ust. 4, czyli w sytuacji, w której dec. o pozwoleniu, wydana w wyniku postępowania kompensacyjnego, nie stała się wykonalna w terminie dwóch lat od jej wydania.

Pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, na wytwarzanie odpadów oraz pozwolenie na pobór wód wygasają w części dotyczącej instalacji wymagającej pozwolenia zintegrowanego z chwilą upływu terminu, w którym prowadzący instalację powinien uzyskać pozwolenie zintegrowane, chyba że prowadzący instalację uzyskał pozwolenie zintegrowane przed tym terminem.

Organ właściwy do wydania pozwolenia stwierdza, jego wygaśnięcie w drodze decyzji. Decyzji stwierdzającej wygaśnięcie pozwolenia nie wydaje się, jeżeli prowadzący instalację uzyska nowe pozwolenie oraz jeżeli nastąpiło przeniesienie praw i obowiązków z wynikających z pozwolenia.

Pozwolenie podlega (obligatoryjnie) cofnięciu lub ograniczeniu bez odszkodowania, jeżeli instalacja nie jest należycie eksploatowana, przez co stwarza zagrożenie pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagrożenie życia lub zdrowia ludzi. Decyzji w przedmiocie cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Pozwolenie może natomiast zostać cofnięte lub ograniczone bez odszkodowania, jeżeli:

1) eksploatacja instalacji jest prowadzona z naruszeniem warunków pozwolenia, innych przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska lub ustawy o odpadach (w tym przypadku przed wydaniem decyzji w przedmiocie cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia organ wzywa prowadzącego instalację do usunięcia naruszeń w oznaczonym terminie),

2) przepisy dotyczące ochrony środowiska zmieniły się w stopniu uniemożliwiającym emisję na warunkach określonych w pozwoleniu;

3) instalacja jest objęta postępowaniem kompensacyjnym, o którym mowa w art. 227-229 ustawy Prawo ochrony środowiska.

Pozwolenie może zostać cofnięte lub ograniczone za odszkodowaniem, jeżeli:

1) przemawiają za tym względy ochrony środowiska lub

2) korzystanie z pozwolenia stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi.

Ustalenie odszkodowania następuje w drodze decyzji organu właściwego do cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia (dec. jest niezaskarżalna). Strona niezadowolona z przyznanego odszkodowania może w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji wnieść powództwo do sądu powszechnego. Wystąpienie na drogę sądową nie wstrzymuje wykonania samej decyzji.

Jeżeli nie usunięto negatywnych skutków w środowisku powstałych w wyniku prowadzonej działalności, organ właściwy do wydania pozwolenia określa zakres i termin wykonania tego obowiązku w decyzji o wygaśnięciu, cofnięciu lub ograniczeniu pozwolenia.

Pozwolenie zintegrowane

Pozwolenia zintegrowanego wymaga prowadzenie instalacji, której funkcjonowanie, ze względu na rodzaj i skalę prowadzonej w niej działalności, może powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości.

Co do zasady w pozwoleniu zintegrowanym ustala się warunki emisji na zasadach określonych dla pozostałych wymienionych pozwoleń oraz dodatkowo pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód. W pozwoleniu zintegrowanym ustala się wielkość emisji gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza oraz warunki wytwarzania i sposoby postępowania z odpadami, niezależnie od tego, czy dla instalacji wymagane byłoby uzyskanie odrębnych pozwoleń na tego rodzaju działalność.

Instalacje położone na terenie jednego zakładu co do zasady obejmuje się jednym pozwoleniem zintegrowanym.

Instalacje wymagające pozwolenia zintegrowanego powinny spełniać wymagania ochrony środowiska wynikające z najlepszych dostępnych technik.

Wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego powinien spełniać wymagania określone dla wniosków o wydanie pozwoleń "cząstkowych", a także zawierać dodatkowe elementy wskazane w art. 209 ustawy (np. informację o oddziaływaniu emisji na środowisko jako całość, istniejącym lub możliwym oddziaływaniu transgranicznym na środowisko).

Warunkiem rozpatrzenia wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego jest wniesienie opłaty rejestracyjnej. Wysokość opłaty rejestracyjnej nie może być wyższa niż 3.000 euro.

Pozwolenie zintegrowane powinno spełniać wymagania określone dla pozwoleń "cząstkowych" a dodatkowo winno określać dodatkowe elementy wskazane w art. 211 (np. rodzaj prowadzonej działalności, sposoby zapobiegania występowaniu i ograniczania skutków awarii oraz wymóg informowania o wystąpieniu awarii, sposoby postępowania w przypadku zakończenia eksploatacji instalacji, czy sposoby zapewnienia efektywnego wykorzystania energii.

Przed dokonaniem zmian w instalacji objętej pozwoleniem zintegrowanym, polegających na zmianie sposobu funkcjonowania instalacji, prowadzący instalację jest obowiązany poinformować o planowanych zmianach organ właściwy do wydania pozwolenia. Organ może uznać, że planowane zmiany w instalacji wymagają zmiany niektórych warunków wydanego pozwolenia zintegrowanego i zobowiązać prowadzącego instalację, w terminie 30 dni od otrzymania informacji, do złożenia wniosku o zmianę pozwolenia.

Przed dokonaniem istotnych zmian w instalacji objętej pozwoleniem zintegrowanym prowadzący instalację jest obowiązany poinformować organ właściwy do wydania pozwolenia o planowanych zmianach i złożyć wniosek o zmianę wydanego pozwolenia zintegrowanego.

Organ właściwy do wydania pozwolenia co najmniej raz na 5 lat dokonuje analizy wydanego pozwolenia zintegrowanego.

Organ administracji zapewnia możliwość udziału społeczeństwa w postępowaniu, którego przedmiotem jest wydanie pozwolenia zintegrowanego lub decyzji o zmianie pozwolenia zintegrowanego.

Linki sponsorowane

DORADCA PODATKOWY * BIURO RACHUNKOWE
Usługi księgowe, kadry i płace, obsługa prawna

ul. Grunwaldzka 38A/5, Poznań

tel. (061) 86-888-05

POWSZECHNE I ZWYKŁE KORZYSTANIE ZE ŚRODOWISKA

Zakładanie i rejestracja spółek + obsługa prawna + obsługa księgowa (Poznań)

Zadzwoń i sprawdź naszą ofertę, tel. (061) 86-888-48

Powszechne korzystanie ze środowiska przysługuje z mocy ustawy każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska, bez użycia instalacji, w celu zaspokojenia potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, w tym wypoczynku oraz uprawiania sportu, w zakresie:

1) wprowadzania do środowiska substancji lub energii;

2) innych (niż wymienione w pkt 1) rodzajów powszechnego korzystania z wód w rozumieniu ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne.

Korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania powszechnego może być, w drodze ustawy, obwarowane obowiązkiem uzyskania pozwolenia, ustalającego w szczególności zakres i warunki tego korzystania, wydanego przez właściwy organ ochrony środowiska.

Zwykłym korzystaniem ze środowiska jest takie korzystanie wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, co do którego ustawa nie wprowadza obowiązku uzyskania pozwolenia, oraz zwykłe korzystanie z wody w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo wodne.

Linki sponsorowane

DORADCA PODATKOWY * BIURO RACHUNKOWE
Usługi księgowe, kadry i płace, obsługa prawna

ul. Grunwaldzka 38A/5, Poznań

tel. (061) 86-888-05

Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom środowiska

Zakładanie i rejestracja spółek + obsługa prawna + obsługa księgowa (Poznań)

Zadzwoń i sprawdź naszą ofertę, tel. (061) 86-888-48

Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom (rozumianym jako emisje, które mogą być szkodliwe dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, mogą powodować szkodę w dobrach materialnych, mogą pogarszać walory estetyczne środowiska lub mogą kolidować z innymi, uzasadnionymi sposobami korzystania ze środowiska) jest jednym z podstawowych działań podejmowanych w ramach ochrony środowiska.

Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom polega na zapobieganiu lub ograniczaniu wprowadzania do środowiska substancji lub energii.

Zgodnie z art. 140 ustawy podmiot korzystający ze środowiska jest obowiązany zapewnić przestrzeganie wymagań ochrony środowiska, w szczególności przez:

1) odpowiednią organizację pracy,

2) powierzanie funkcji związanych z zapewnieniem ochrony środowiska osobom posiadającym odpowiednie kwalifikacje zawodowe,

3) zapoznanie pracowników, których zakres czynności wiąże się z kwestiami ochrony środowiska, z wymaganiami w tym zakresie, gdy nie jest konieczne odpowiednie przygotowanie zawodowe w tym zakresie,

4) podejmowanie działań w celu wyeliminowania lub ograniczenia szkód w środowisku wynikających z nieprzestrzegania wymagań ochrony środowiska przez pracowników, a także podejmowanie właściwych środków w celu wyeliminowania takich przypadków w przyszłości.

Również pracownicy zatrudniani przez podmiot korzystający ze środowiska są obowiązani postępować w sposób zapewniający ochronę środowiska.

Dla porządku należy przypomnieć, że podmiotami korzystającymi ze środowiska w rozumieniu ustawy są:

a) przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, oraz osoby wykonujące zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki,

b) jednostki organizacyjne nie niebędące przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,

c) osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcami a, korzystające ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie ze środowiska wymaga pozwolenia

Do podstawowych zasad przeciwdziałania zanieczyszczeniom można zaliczyć:

Zasady dotyczące Instalacji

Obowiązek eksploatacji instalacji lub urządzeń w taki sposób by nie powodowało to przekroczenia standardów emisyjnych. Oddziaływanie instalacji lub urządzenia nie powinno także powodować pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagrożenia życia lub zdrowia ludzi. Eksploatacja instalacji nie powinna powodować przekroczenia standardów jakości środowiska. Eksploatacja instalacji oraz urządzeń zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska jest obowiązkiem ich właściciela, chyba, że wykaże on, iż władającym instalacją lub urządzeniem jest na podstawie tytułu prawnego inny podmiot. Przestrzeganie wymagań ochrony środowiska związanych z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów zapewniają zarządzający tymi obiektami
Zasadę, iż wielkość emisji z instalacji lub urządzenia w warunkach odbiegających od normalnych powinna wynikać z uzasadnionych potrzeb technicznych i nie może występować dłużej niż jest to konieczne. Warunkami odbiegającymi od normalnych są w szczególności okres rozruchu, awarii i likwidacji instalacji lub urządzenia.
Zasadę, iż technologia stosowana w nowo uruchamianych lub zmienianych w sposób istotny instalacjach i urządzeniach powinna być najmniej uciążliwa dla środowiska (między innymi poprzez stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń, efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii, zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz materiałów).
Zasadę prawidłowej eksploatacji instalacji polegającą w szczególności na stosowaniu paliw, surowców i materiałów eksploatacyjnych zapewniających ograniczanie ich negatywnego oddziaływania na środowisko oraz podejmowaniu odpowiednich działań w przypadku powstania zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych w celu ograniczenia ich skutków dla środowiska.
Prowadzenie przez podmioty eksploatujące instalację oraz użytkowników urządzeń okresowych pomiarów wielkości emisji i pomiarów ilości pobieranej wody. Od lipca 2007 badania przeprowadzać będą mogły wyłącznie laboratoria posiadające certyfikat wdrożonego systemu jakości lub certyfikat akredytacji w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności. Wyniki pomiarów prowadzący instalację i użytkownik urządzenia przedstawiają organowi ochrony środowiska oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska, jeżeli pomiary te mają szczególne znaczenie ze względu na potrzebę zapewnienia systematycznej kontroli wielkości emisji lub innych warunków korzystania ze środowiska.
Obowiązek uzyskania pozwolenia na eksploatację Instalacji, jeżeli taki obowiązek wynika z przepisów prawa.
Obowiązek zgłoszenia organowi ochrony środowiska zamiaru eksploatacji Instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia, ale która może negatywnie oddziaływać na środowisko. Organ ochrony środowiska może ustalić, w drodze decyzji, wymagania w zakresie ochrony środowiska dotyczące eksploatacji instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia, o ile jest to uzasadnione koniecznością ochrony środowiska.

Zasady dotyczące środków transportu

Zasadę, iż środki transportu powinny spełniać wymagania ochrony środowiska określone w ustawie Prawo ochrony środowiska oraz w przepisach odrębnych.

Zasady dotyczące instalacji lub urządzeń nagłaśniających

Zakaz używania instalacji lub urządzeń nagłaśniających na publicznie dostępnych terenach miast, terenach zabudowanych oraz na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. Zakaz nie obejmuje okazjonalnych uroczystości oraz uroczystości i imprez związanych z kultem religijnym, imprez sportowych, handlowych, rozrywkowych i innych legalnych zgromadzeń, a także podawania do publicznej wiadomości informacji i komunikatów służących bezpieczeństwu publicznemu. Za to rada gminy może, w drodze uchwały, ustanawiać ograniczenia, co do czasu funkcjonowania instalacji lub korzystania z urządzeń, z których emitowany hałas może negatywnie oddziaływać na środowisko.

Zasady dotyczące substancji

Zasadę wprowadzania do środowiska wytwarzanej, wykorzystywanej lub transportowanej substancji wyłącznie w zakresie, w jakim jest to konieczne w związku z charakterem prowadzonej działalności. Podmiot wprowadzający do obrotu substancję jest obowiązany do opakowania substancji w sposób zabezpieczający przed przypadkowym wprowadzeniem do środowiska oraz do załączenia informacji zapewniającej identyfikację zagrożeń, jakie wynikają z wprowadzenia substancji do środowiska. Jeżeli przypadkowe wprowadzenie substancji do środowiska może spowodować zanieczyszczenie, informacja ta powinna określać dodatkowo sposób postępowania w celu ograniczenia szkód.
Zakaz, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie i przepisach odrębnych, wprowadzania do obrotu lub ponownego wykorzystania substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska. Substancje takie powinny być wykorzystywane, przemieszczane i eliminowane przy zachowaniu szczególnych środków ostrożności. Instalacje lub urządzenia, w których są lub były wykorzystywane substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska, powinny zostać oczyszczone lub unieszkodliwione.

Zasady dotyczące produktów

Zasadę nakazującą podmiotowi wprowadzającemu produkt do obrotu zapewnienie spełnienia przez produkt wymagań ochrony środowiska.
Ograniczanie przy wytwarzaniu produktu (bez uszczerbku dla jego walorów użytkowych i bezpieczeństwa użytkownika):
1. zużycia substancji i energii oraz
2. wykorzystywania substancji i rozwiązań technicznych mogących negatywnie oddziaływać na środowisko w okresie użytkowania produktu oraz po jego zużyciu,
3. wykorzystywania substancji i rozwiązań technicznych utrudniających naprawę produktu, jego demontaż w celu oddzielenia zużytych elementów wymagających szczególnego postępowania na podstawie przepisów ustawy o odpadach oraz użycie części produktu w innym produkcie lub ich wykorzystanie do innych celów użytkowych po zużyciu produktu.

Zasady dotyczące eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów

Obowiązek zapewnienia ochrony przed zanieczyszczeniami powstającymi w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów przez: stosowanie rozwiązań technicznych ograniczających rozprzestrzenianie zanieczyszczeń (w tym zabezpieczeń akustycznych, zabezpieczeń przed przedostawaniem się zanieczyszczonych wód opadowych do gleby lub ziemi, środków umożliwiających usuwanie odpadów powstających w trakcie eksploatacji dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów) oraz właściwą organizację ruchu. Eksploatacja dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów nie może powodować przekroczenia standardów jakości środowiska.
Obowiązek dokonywania przez zarządzającego drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem okresowych pomiarów poziomów w środowisku substancji lub energii wprowadzanych w związku z eksploatacją tych obiektów. W razie eksploatacji obiektów o określonych cechach lub kategoriach wskazujących na możliwość wprowadzania do środowiska substancji lub energii w znacznych ilościach zarządzający drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem jest obowiązany do ciągłych pomiarów ich poziomów w środowisku. Wyniki pomiarów zarządzający obiektem przedkłada organowi ochrony środowiska oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska, o ile pomiary te mają szczególne znaczenie dla systematycznej obserwacji zmian stanu środowiska wynikających z eksploatacji tych obiektów.

Za nieprzestrzeganie poszczególnych zasad przeciwdziałania zanieczyszczeniom i skutki tych działań albo zaniechań ustawa Prawo ochrony środowiska przewiduje sankcje o różnym charakterze. Wymienić należy odpowiedzialność cywilną za szkody spowodowane oddziaływaniem na środowisko (na zasadach określonych w k.c. z modyfikacjami wynikającymi z ustawy Prawo ochrony środowiska art. 322 i nast.), odpowiedzialność karną (za czyny wskazane w art. 329 – 361 ustawy), odpowiedzialność administracyjną (art. 362 i nast.) oraz możliwość nałożenia przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska administracyjnych kar pieniężnych (nie należy kar mylić z opłatami z tytułu korzystania ze środowiska uiszczanymi na rachunek właściwego urzędu marszałkowskiego) .

Linki sponsorowane

DORADCA PODATKOWY * BIURO RACHUNKOWE
Usługi księgowe, kadry i płace, obsługa prawna

ul. Grunwaldzka 38A/5, Poznań

tel. (061) 86-888-05

Organy ochrony środowiska

Zakładanie i rejestracja spółek + obsługa prawna + obsługa księgowa (Poznań)

Zadzwoń i sprawdź naszą ofertę, tel. (061) 86-888-48

Zgodnie z art. 376 Ustawy Prawo ochrony środowiska, organami ochrony środowiska są:

wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
starosta,
wojewoda,
minister właściwy do spraw środowiska.
Od 1 stycznia 2008 także:
sejmik województwa oraz
marszałek województwa.
Organy te przejmą większość kompetencji wojewody.
Dodatkowo organy Inspekcji Ochrony Środowiska działające na podstawie przepisów ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska wykonują zadania w zakresie ochrony środowiska, jeżeli ustawa tak stanowi.
Kompetencje poszczególnych organów
    Najliczniejsza grupa kompetencji z zakresu ochrony środowiska przypisana została staroście. Chodzi między innymi o prowadzenie postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, wydawanie pozwoleń na wprowadzanie do środowiska substancji lub energii, uzgadnianie warunków rekultywacji, czy poszerzanie obowiązków podmiotów korzystających ze środowiska w zakresie monitoringu.
Wojewoda jest właściwy w sprawach (od 1 stycznia 2008 r. będą to kompetencje marszałka województwa) :
    1)    przedsięwzięć i zdarzeń:
a)    na terenach zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest obowiązkowe,
b)    na terenach zamkniętych;
    2)    przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest obowiązkowe, realizowanego na terenach innych niż wymienione w pkt 1.
W przypadku zwykłego korzystania ze środowiska przez osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcami (chodzi o takie korzystanie wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, co do którego ustawa nie wprowadza obowiązku uzyskania pozwolenia oraz zwykłe korzystanie z wody w rozumieniu Prawa wodnego) wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest właściwy w sprawach:
wydawania decyzji nakładającej na prowadzącego instalację lub użytkownika urządzenia obowiązek prowadzenia w określonym czasie pomiarów wielkości emisji wykraczających poza obowiązki prowadzenia wstępnych, okresowych lub stałych pomiarów emisji, jeżeli z przeprowadzonej kontroli wynika, że nastąpiło przekroczenie standardów emisyjnych,
wydawania decyzji określającej wymagania w zakresie ochrony środowiska dotyczące eksploatacji instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia o ile jest to uzasadnione koniecznością ochrony środowiska,
przyjmowania wyników pomiarów emisji,

przyjmowania zgłoszeń instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia choć może ona negatywnie oddziaływać na środowisko;

Właściwość miejscowa organów

Jeżeli przepis ustawy nie stanowi inaczej, właściwy miejscowo do prowadzenia sprawy, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, jest organ właściwy ze względu na położenie nieruchomości, na której terenie planuje się lub realizuje przedsięwzięcie związane z przedmiotem postępowania.

Jeżeli nieruchomość położona jest na terenie działania więcej niż jednego organu, właściwy jest organ, na którego terenie działania znajduje się większa część nieruchomości; organ ten wydaje przewidziane prawem dec. w uzgodnieniu z pozostałymi właściwymi organami.

Kontrole przestrzegania i stosowania przepisów o ochronie środowiska

Marszałek województwa, starosta oraz wójt, burmistrz lub prezydent miasta sprawują kontrolę przestrzegania i stosowania przepisów o ochronie środowiska w zakresie objętym właściwością tych organów. Organy te mogą upoważnić do wykonywania funkcji kontrolnych pracowników podległych im urzędów marszałkowskich, powiatowych, miejskich lub gminnych lub funkcjonariuszy straży gminnych.

Kontrolujący, wykonując kontrolę, jest uprawniony do wstępu wraz z rzeczoznawcami i niezbędnym sprzętem przez całą dobę na teren nieruchomości, obiektu lub ich części, na których prowadzona jest działalność gospodarcza, przeprowadzania badań lub wykonywania innych niezbędnych czynności kontrolnych, żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób w zakresie niezbędnym do ustalenia stanu faktycznego oraz żądania okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych mających związek z problematyką kontroli.

Wójt, burmistrz lub prezydent miasta, starosta, marszałek województwa lub osoby przez nich upoważnione są także uprawnieni do występowania w charakterze oskarżyciela publicznego w sprawach o wykroczenia przeciw przepisom o ochronie środowiska.

Wójt, burmistrz lub prezydent miasta, starosta lub marszałek województwa występują do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o podjęcie odpowiednich działań będących w jego kompetencji, jeżeli w wyniku kontroli organy te stwierdzą naruszenie przez kontrolowany podmiot przepisów o ochronie środowiska lub występuje uzasadnione podejrzenie, że takie naruszenie mogło nastąpić, przekazując dokumentację sprawy.

Inspekcja Ochrony Środowiska

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska centralnym organem administracji rządowej, powołanym do kontroli przestrzegania przepisów o ochronie środowiska oraz badania stanu środowiska jest Główny Inspektor Ochrony Środowiska (nadzorowany przez ministra właściwego do spraw środowiska).

Do zadań Inspekcji Ochrony Środowiska należy między innymi : kontrola przestrzegania przepisów o ochronie środowiska i racjonalnym użytkowaniu zasobów przyrody, kontrola przestrzegania decyzji ustalających warunki korzystania ze środowiska oraz zakresu, częstotliwości i sposobu prowadzenia pomiarów wielkości emisji, udział w postępowaniu dotyczącym lokalizacji inwestycji, udział w przekazywaniu do użytku obiektów lub instalacji realizowanych jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, kontrola eksploatacji instalacji i urządzeń chroniących środowisko przed zanieczyszczeniem, podejmowanie decyzji wstrzymujących działalność prowadzoną z naruszeniem wymagań związanych z ochroną środowiska lub naruszeniem warunków korzystania ze środowiska, współdziałanie w zakresie ochrony środowiska z innymi organami, organizowanie i koordynowanie państwowego monitoringu środowiska, prowadzenie badań jakości środowiska.

Zadania Inspekcji Ochrony Środowiska wykonują:

1) Główny Inspektor Ochrony Środowiska,

2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska jako kierownika wojewódzkiej inspekcji ochrony środowiska, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Ochrony Środowiska określone w ustawie i przepisach odrębnych.

Linki sponsorowane

DORADCA PODATKOWY * BIURO RACHUNKOWE
Usługi księgowe, kadry i płace, obsługa prawna

ul. Grunwaldzka 38A/5, Poznań

tel. (061) 86-888-05

Ochrona kopalin

Zakładanie i rejestracja spółek + obsługa prawna + obsługa księgowa (Poznań)

Zadzwoń i sprawdź naszą ofertę, tel. (061) 86-888-48

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze złożem kopaliny jest takie naturalne nagromadzenie minerałów i skał oraz innych substancji stałych, gazowych i ciekłych, których wydobywanie może przynieść korzyść gospodarczą.

Przepisy ustawy Prawo ochrony środowiska stanowią, iż złoża kopalin podlegają ochronie polegającej na racjonalnym gospodarowaniu ich zasobami oraz kompleksowym wykorzystaniu kopalin, w tym kopalin towarzyszących. Eksploatację złoża kopaliny prowadzi się w sposób gospodarczo uzasadniony, przy zastosowaniu środków ograniczających szkody w środowisku i przy zapewnieniu racjonalnego wydobycia i zagospodarowania kopaliny. Podejmujący eksploatację złóż kopaliny lub prowadzący tę eksploatację jest obowiązany przedsiębrać środki niezbędne do ochrony zasobów złoża, jak również do ochrony powierzchni ziemi oraz wód powierzchniowych i podziemnych, sukcesywnie prowadzić rekultywację terenów poeksploatacyjnych oraz przywracać do właściwego stanu inne elementy przyrodnicze.

Instrumenty służące temu celowi określa przywołana na wstępie ustawa Prawo geologiczne i górnicze. Zaliczyć do nich należy :

Obowiązek uzyskania koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż i bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych. Zgodnie z art. 17 ustawy, jeżeli przemawia za tym szczególnie ważny interes państwa lub szczególnie ważny interes społeczny, związany zwłaszcza z ochroną środowiska, udzielenie koncesji może być uzależnione od ustanowienia zabezpieczenia roszczeń, mogących powstać wskutek wykonywania działalności objętej koncesją. Względy ochrony środowiska mogą być podstawą odmowy wydania koncesji oraz jej cofnięcia. W razie gdy przedsiębiorca narusza przepisy ustawy, w szczególności w zakresie ochrony środowiska czy racjonalnej gospodarki zasobami złóż kopalin, organ koncesyjny wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń, jeżeli zaś przedsiębiorca pomimo to nie zaprzestaje naruszać przepisy ustawy, organ może cofnąć koncesję albo ograniczyć jej zakres bez odszkodowania.
Obowiązek przygotowania przez podmiot ubiegający się o ubiegający się o koncesję na wydobywanie kopalin ze złoża, projektu zagospodarowania złoża. Projekt ten powinien określać zamierzenia po pierwsze w zakresie ochrony złóż kopalin, w tym kopalin towarzyszących i użytecznych pierwiastków śladowych występujących w złożu, zwłaszcza przez ich kompleksowe i racjonalne wykorzystanie, po drugie w zakresie technologii eksploatacji, zapewniającej ograniczenie ujemnych jej wpływów na środowisko.
Wynikający z art. 64 ustawy obowiązek sporządzenia, na podstawie warunków określonych w koncesji oraz projektu zagospodarowania złoża, planu ruchu każdego zakładu górniczego, który określa szczegółowe przedsięwzięcia niezbędne w celu zapewnienia między innymi prawidłowej i racjonalnej gospodarki złożem, ochrony środowiska wraz z obiektami budowlanymi oraz zapobiegania szkodom i ich naprawiania. Plan ruchu zakładu górniczego podlega zatwierdzeniu, w drodze decyzji, przez właściwy organ nadzoru górniczego. Przedsiębiorca jest również zobowiązany do prowadzenia ewidencji zasobów złoża, co polega na ustalaniu zmian w zasobach złoża.
Obowiązek sporządzania dla terenu górniczego miejscowego plan zagospodarowania przestrzennego, przy czym plan taki powinien zapewniać integrację wszelkich działań podejmowanych w granicach terenu górniczego między innymi w celu ochrony środowiska, w tym obiektów budowlanych. Plan może w szczególności określić obiekty lub obszary, dla których wyznacza się filar ochronny, w granicach którego, ze względu na ochronę oznaczonych dóbr, wydobywanie kopalin nie może być prowadzone albo może być dozwolone tylko w sposób zapewniający ochronę tych dóbr. Terenem górniczym, zgodnie z ustawową definicją, jest przestrzeń objęta przewidywanymi szkodliwymi wpływami robót górniczych zakładu górniczego. Projekt planu wymaga uzgodnienia z właściwym organem nadzoru górniczego.

Ciążący na przedsiębiorcy obowiązek przedsięwzięcia niezbędnych środków w celu ochrony środowiska oraz rekultywacji gruntów i zagospodarowania terenów po działalności górniczej, w razie likwidacji zakładu górniczego. W takiej sytuacji przedsiębiorca jest zobowiązany również do zabezpieczenia niewykorzystanej części złoża kopaliny oraz złóż sąsiednich. Przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na wydobywanie kopalin ze złóż lub koncesję na bezzbiornikowe magazynowanie substancji oraz składowanie odpadów w górotworze zobowiązany jest utworzyć fundusz likwidacji zakładu górniczego.

Organy właściwe w zakresie prawa geologicznego i górniczego niezależnie od przesłanek bezpośrednio odnoszących się do podejmowanych przez nie rozstrzygnięć, mają obowiązek badania, czy spełnione są wymagania przewidziane przepisami ochrony środowiska.

Linki sponsorowane

DORADCA PODATKOWY * BIURO RACHUNKOWE
Usługi księgowe, kadry i płace, obsługa prawna

ul. Grunwaldzka 38A/5, Poznań

tel. (061) 86-888-05

Ochrona przed zanieczyszczeniami powstającymi w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów

Zakładanie i rejestracja spółek + obsługa prawna + obsługa księgowa (Poznań)

Zadzwoń i sprawdź naszą ofertę, tel. (061) 86-888-48

Art. 173 (U) Prawo ochrony środowiska – Dz.U. 2006.129.902

Definicja: [ ochrona środowiska] przed wprowadzaniem bezpośrednio lub pośrednio do środowiska, zwłaszcza do powietrza, wód, gleby lub ziemi substancji zanieczyszczających, hałasu, wibracji, pól elektromagnetycznych i innych form energii powodujących także ujemne oddziaływanie na powierzchnię ziemi, roślinność i krajobraz powstałych w związku z korzystaniem z w/w urządzeń komunikacyjnych, nazwanych w prawie ochrony środowiska emisją.

Ochronę tę zapewnia się poprzez stosowanie rozwiązań technicznych ograniczających rozprzestrzenianie zanieczyszczeń, a w szczególności:

zabezpieczeń akustycznych;
zabezpieczeń przed przedostawaniem się zanieczyszczonych wód opadowych do gleby lub ziemi;
środków umożliwiających usuwanie odpadów powstających w trakcie eksploatacji dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów;

właściwą organizację ruchu.

Jest to wyliczenie przykładowe.

Adresatem tego przepisu jest każdorazowy zarządca { dróg, lotnisk oraz portów}- art. 139 ustawy.

Linki sponsorowane

DORADCA PODATKOWY * BIURO RACHUNKOWE
Usługi księgowe, kadry i płace, obsługa prawna

ul. Grunwaldzka 38A/5, Poznań

tel. (061) 86-888-05